Deze week maakte ik eens een gerecht met grillkaas. Deze kaas vind je meestal in de winkelrekken onder de naam Halloumi, Berloumi, Manouri, … Zoals de naam het zegt dient deze kaas om te grillen. Na het bakken krijg je aan de buitenkant een knapperig korstje, maar van binnen blijft hij lekker smeuïg. De bekendste grillkaas, Halloumi, wordt al eeuwen op het eiland Cyprus gemaakt en bestaat uit een mengsel van schapen- en geitenmelk. Tegenwoordig wordt er vaak alleen koemelk gebruikt.
Je vindt in veel landen een variant van deze kaas. Ken je bijvoorbeeld Nabulsi (Palestina), cheese curd (Verenigde Staten), Leipäjuusto (Finland), Panir (India), Queijo coalho (Brazilië), Provoleta (Argentinië)? Grillkaas is vooral populair in het Midden-Oosten, maar is sinds de jaren ’90 bezig aan een opmars in de Europese keukens.
Halloumi en varianten
Kaas van eigen bodem: Berloumi
In Berlare, Oost-Vlaanderen, wordt er in de Zuivelarij ook een type grillkaas geproduceerd: de Berloumi. De Berloumi is een voorbeeld van een product van de korte keten: lokale boeren leveren de melk voor de kaas. Je vindt hier meer informatie over het productieproces. Berloumi is te vinden in de meeste warenhuizen. In een aantal winkels vind je bovendien een verpakkingsvrije Berloumi.
Vooraleer te bakken kan je de kaas in allerlei vormen snijden (balkjes, plakjes, blokjes, staafjes, frietjes en driehoekjes).
Voor een mooie grillafdruk kan je de kaas bakken in een grillpan. Let echter op dat de kaas niet aan de pan blijft kleven. Een pan met een anti-aanbaklaag geeft de beste resultaten. Leg de plakjes niet te dicht opeen tijdens het bakken. Zo kan het water in de kaas beter verdampen en krijg je een mooiere korst.
Zelf gebruik ik ook graag de airfryer om grillkaas te bakken. Ik leg de plakjes dan in het gesloten mandje. Je mist dan wel de grillvorm, maar de kaas komt probleemloos uit het mandje.
In deze video van Lekker van bij ons zie je hoe je de kaas bakt in een grillpan.
Grillkaas: het voedselrapport
Eiwitten
Deze kaas is rijk aan eiwitten. Met een eiwitgehalte van rond de 19 gram/100 gram is hij een ideale vleesvervanger.
Zout
Grillkaas bevat wel vrij veel zout. Dit is nodig om de kaas goed te kunnen bewaren. Wie op zijn zoutgebruik wil letten kan de kaas een half uurtje in water leggen alvorens hem te bereiden. Dep hem nadien goed droog alvorens te grillen of te bakken.
Hou ook rekening met het zoutgehalte als je het eten afkruidt! Extra zout is vaak niet nodig.
Vetten
Zoals de meeste kazen bevat grillkaas vrij veel (vooral verzadigd) vet. Je vindt al snel rond de 30 gram vetten/100 gram in deze kaas. Met mate te gebruiken indien je (om medische redenen) liever minder verzadigd vet eet.
Lactose
De meeste grillkazen bevatten lactose. Wie lactosearm eet, vermijdt deze kazen dus beter.
Elk nadeel heeft zijn voordeel
Het zout in de kaas heeft dan wel als voordeel dat je hem lang kan bewaren. Een gesloten pakje Berloumi kan je bijvoorbeeld 2 maanden gekoeld bewaren. De meeste andere types grillkazen bewaren tot 3 maanden in de koelkast. Ideaal voor een snelle maaltijd!
EHBOO
Grillkaas is een ideaal ingrediënt voor EHBOO (Eerste Hulp bij Onvoorziene Omstandigheden). Laat thuis, file en doodmoe? Dan snak je naar je eten dat in minder dan 10 minuten klaar is. Dresseer een flinke portie rauwkost op je bord. Bak de grillkaas en eet met een volkorenboterham.
Recept
In dit recept combineerde ik een aardappelstamppot met paprika en Berloumi. Smakelijk!
Heb je vragen over je gewicht dan kan je je eetgewoonten eens van nabij bekijken. Noteer eens een week wat je allemaal opeet of drinkt. Niet om jezelf te kwellen met extra werk, maar om een realistisch inzicht te krijgen in wat je eet en drinkt. Laat dit schema ook eens bekijken door een voedingsprofessional zoals een diëtist. Het is niet omdat je denkt dat je “gezond” bezig bent dat dat ook zo is.
Wat eet je? Noteer dit eens een volledige week.
Als je netjes bijhoudt wat je eet, krijg je een goed overzicht van wat je eet.
Maar soms is er meer aan de hand en heb je ook inzicht nodig in waarom je eet. Hoe komt het dat je na dat ene reepje chocolade een tweede of een derde eet? En waarom moet je elke dag een koekje eten na je warme maaltijd?
Ben je er klaar voor?
Herken je
het stemmetje in je binnenste dat zegt:
Waarom zou ik iets veranderen aan mijn eten? Ik heb al mijn hele leven op deze manier gegeten.
Iedereen in mijn familie is mollig. Dat is nu eenmaal zo. Dat is genetisch.
Ik heb geen tijd om eten te maken. Ik heb al werk genoeg.
Ik eet wel een pizza uit de diepvries. Dan spaar ik tijd want ik heb minder afwas.
Durf je
eerlijk te zijn tegenover jezelf en te zeggen: dit kan wel anders? Durf je
luisteren naar een ander stemmetje?
Durf je veranderen?
Ben je bang om iets te veranderen aan wat je eet? Dat is normaal, want we voelen ons veilig als we alles bij het oude laten. We proberen liever nog eens een crashdieet, want daarvan zijn we tenminste zeker van het resultaat.
Elke keer als we zien dat een of andere BV door een drankje of pil spectaculair vermagerd is, krijgen we hoop. En we kiezen ook voor dat drankje, omdat we op lange termijn niets moeten veranderen. Gewoon eventjes doorbijten en dan zijn we weer tijdelijk enkele kilo’s kwijt.
Wil je het vanaf nu anders aanpakken?
Ben je de weg kwijt en heb je al van alles geprobeerd om je goed in je vel voelen? Ben je het beu om telkens om maandag met een nieuw dieet te starten? Wil je een gewicht waarmee je tevreden bent, maar wil je lekker blijven eten? Vraag raad aan je diëtist om je op weg te zetten.
Door professioneel advies leer je anders naar voeding kijken. De diëtist kan je helpen kiezen in het aanbod van voeding, maar jij behoudt de eindverantwoordelijkheid. De diëtist gaat samen met jou achterhalen waarom je eet. Door te beseffen waarom je eet krijg je een nieuwe kijk op voeding.
Vrijdagavond in de winkel: komende week wordt er niet gesnoept. Zaterdagnamiddag: misschien toch maar wat pralines en koekjes kopen. Om iets in huis te hebben. Stel dat er bezoek komt. Maandagavond 20 uur: alle pralines en koekjes zelf opgegeten. Herkenbaar scenario? Neem dan even tijd voor deze video!
Gezond eten kan iedereen. Daarvoor heb je geen diëtist nodig. Als je echter voortdurend sna(c)kt naar koeken, chocolade of ijs. En je het gevoel hebt: “Dat pak koeken moet volledig op”. Of “Ik eet die pot ijs helemaal leeg”. Nadien voel je je slecht in je vel, want je denkt aan allemaal die calorieën. Of je zit vol schuldgevoel omdat je denkt dat je geen karakter hebt. Je denkt dat je reddeloos verloren bent: “Ik ben nu eenmaal een emo-eter”.
Zit je in zo een situatie dan is het misschien interessant om te weten waarom je steeds grijpt naar die koeken of die chocolade. Als je weet welk gedrag je ongelukkig maakt dan kan je er in de toekomst iets aan veranderen.
Wil je je goed voeden en goed voelen? Start dan samen met je diëtist een traject om te eten zonder zorgen.
Je hebt een weekje thuisvakantie gepland met allerlei leuke activiteiten: gaan wandelen, een terrasje doen, in de tuin werken, een boekje lezen op je pas gemaaide gazon, … En dan begint het water te gieten. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Je ziet je vakantie letterlijk in het water vallen.
Hoe ga je daarmee om?
Je vakantieweek is compleet verpest. Je hebt de hele week een rothumeur.
Je kijkt al uit naar volgend jaar. Dan neem je ook vakantie in september. Hopelijk is het dan goed weer.
Je trekt je stapschoenen aan en je gaat wandelen. Je troost je met de gedachte: “Er bestaat niet zoiets als slecht weer, alleen maar verschillende soorten goed weer” (citaat John Ruskin, Engels recensent 1819-1900).
Je bent een grote optimist en gaat wandelen in de gietende regen met je favoriete waterdichte jas, want “Slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding” (uitspraak toegeschreven aan de Noorse ontdekkingsreiziger Roald Amundsen).
Il pleure dans mon cœur, comme il pleut sur la ville
Het weer is een metafoor voor ons leven. Niet alles verloopt zoals we het graag zien gebeuren. Niemand blijft vrij van tegenslagen of verdriet. Er hangen soms donkere wolken boven ons leven. Hoe gaan we daarmee om?
Blijven we triestig of proberen we er het beste van te maken? Hoe slagen we erin om onze problemen te boven te komen? Aan de meeste situaties (net zoals het weer) kunnen we immers niets veranderen.
De manier waarop we omgaan met stress, tegenslagen en ander ongemak is een deel van onze persoonlijkheid. Psychologen definiëren dit persoonlijkheidskenmerk als veerkracht.
Buigen of barsten
Veerkracht betekent letterlijk het vermogen om de oorspronkelijke vorm of positie aan te nemen na het uitrekken. Denk dan aan een elastiek die je uitrekt en die terugspringt. Of bekijk eens een springveer: zet je er gewicht op? Dan kan de veer meebuigen en krachtig terugveren als het gewicht verdwijnt. Is het gewicht zeer zwaar dan kost het meer moeite om terug te veren. De veer kan dan zelfs ingedrukt blijven of in het slechtste geval barsten door de druk.
Mentale veerkracht
Mentale veerkracht is een eigenschap van onze geest. Onze mentale veer is de schokdemper voor moeilijke en verdrietige dingen in ons leven. Veerkracht is onze mentale reddingsboei die ervoor zorgt dat we moeilijke situaties de baas kunnen. Het betekent het verschil tussen terugveren of barsten.
Menselijke veerkracht is de kracht om om te gaan met stress en tegenslagen. Zonder veerkracht ben je direct uit het lood geslagen bij moeilijke situaties. Je voelt je dan als een matroos op een stuurloos schip. Je dobbert maar wat rond en als het begint te stormen ben je overgeleverd aan de elementen. Het schip zal zinken en je zal meesleurd worden in de golven.
Waar vind ik een portie veerkracht?
Veerkracht zit voor een deel in onze genen, maar het goede nieuws is dat je veerkracht ook kan trainen. Net zoals een spier! Wil je je veerkracht versterken, dan komt het erop aan om zelf actie te ondernemen. Je kan meer veerkracht krijgen door erop te oefenen.
Lees je graag meer over veerkracht? Dan zijn Veerkracht of Jongerenveerkracht van Michael Portzky aan te raden boeken. Portzky studeerde aan de UGent af als klinisch psycholoog en specialiseerde zich in de neuropsychologie en de psychodiagnostiek. Hij geeft ook erg toegankelijke lezingen.
In de (diëtisten)praktijk
In mijn diëtistenpraktijk ontmoet ik veel patiënten die zich zorgen maken over eten en hun gezondheid. Mensen vertellen me dat ze al van alles geprobeerd hebben om gewicht te verliezen of om hun zin naar zoet onder controle te krijgen. Na jaren van diëten, uithongeren en frustratie zijn ze nog geen stap vooruit geraakt.
Wie duwt op jouw veer?
Waarom moest dat pak koeken helemaal op? At je omdat je honger had, of omdat die opmerking van je collega je naar beneden duwde (net als die veer die te zwaar belast wordt).
Hoe doe je het volgende keer anders? Zolang je geen oplossing hebt voor het echte probleem (hoe reageer ik bij een vervelende opmerking) zal je blijven eten telkens je een vervelende opmerking krijgt.
Actie en reactie
Stel dat je een andere manier vindt om met vervelende opmerkingen om te gaan. In plaats van de belediging over je gewicht in stilte te slikken zou je kunnen zeggen: “Ik voel me echt goed na mijn vakantie. We hebben er heerlijk gegeten. Ben jij ondertussen al bij de dermatoloog geweest voor die vervelende acné? Hopelijk geraak je er snel vanaf. Het moet vervelend zijn om zo elke dag lagen make up aan te brengen om dat te camoufleren”.
Door jouw verbale reactie geef je weerwerk. De reactie op het gezicht van jouw collega geeft je een goed gevoel. Die zal in de toekomst wel twee keer nadenken vooraleer ze opmerkingen maakt over iemand anders. Doordat je nu een positieve emotie ervaart is de kans klein dat je begint te snoepen om je emotie te verdoven.
Zo licht als een veertje
Eens je de werkelijke oorzaak van je probleem kent (snoepen om je te verdoven) is er geen reden meer om je emotie letterlijk door te slikken. Je hebt het probleem aangepakt door te tonen dat je je niet zomaar laat beledigen. Doordat je reageert is er geen reden meer om je emoties te verdoven met eten. Je hebt je gerealiseerd dat je geraakt wordt door kritiek op jouw uiterlijk. Je realiseert je ook dat je die emotie mag tonen in plaats van ze te onderdrukken. Door te reageren spuw je de emotie als het ware uit in plaats van ze door te slikken.
Door te reageren op een situatie (een vervelende opmerking) in plaats van ze te ondergaan voel je je zo licht als een veertje. En daar ligt jouw (veer)kracht.
Een allergie is een abnormale (overdreven) reactie van ons afweersysteem op een eiwit (allergeen). Dit eiwit kan aanwezig zijn in voeding, medicatie, insecten of bepaalde deeltjes in de lucht (pollen, dieren, huisstofmijt).
Van in de wieg
Allergie: 1 op 4 kinderen krijgt ermee te maken!
Bij baby’s zien we soms een reactie op koemelkeiwit (via de fles of via borstvoeding). We zien dat ongeveer 1 op 4 kinderen een allergische reactie ontwikkelt. Deze klachten kunnen mild zijn maar ook heel ernstig. Allergieën bij kinderen uiten zich in:
huidklachten (eczeem)
geïrriteerde luchtwegen met neus- of longlast
plotse reactie op voeding en medicatie
In dit artikel focussen we ons vooral op de allergieën bij volwassenen veroorzaakt door voeding.
Afweersysteem en allergenen
Ons afweersysteem komt dagelijks in contact met allerlei stoffen. Elk van die stoffen kan een vijand (allergeen) zijn die een allergische reactie kan oproepen. Dankzij het geheugen in ons afweersysteem weet ons lichaam welke stoffen veilig zijn en welke niet.
Het afweersysteem heeft diverse allergenen leren herkennen en in zijn geheugen opgeslagen. De eerste keer dat ons afweersysteem een bepaald allergeen ontmoet, worden er specifieke antilichamen of witte bloedcellen aangemaakt. Dit is het proces van sensibilisatie (verder in dit artikel lees je daar meer over). Bij een volgend contact herkent het afweersysteem het allergeen en weet het welke reactie er moet volgen (veilig: geen reactie, vijand: allergische reactie).
Allergeen: vriend of vijand?
Fouten in het afweersysteem
Soms maakt het afweersysteem fouten en reageert het op een allergeen dat totaal onschadelijk is.
Ben je allergisch aan noten? De reactie van jouw lichaam zegt niets over de schadelijkheid van noten. De meeste mensen kunnen immers zonder problemen noten eten, maar toch komt bij 2 % van de mensen een notenallergie voor.
Soms reageert het afweersysteem pas allergisch na vele contacten met hetzelfde allergeen. Je kan soms jarenlang noten eten zonder probleem. Op een bepaald moment ziet het immuunsysteem opeens de noot als ‘vijand’ en krijg je een allergische reactie.
Voedingsallergenen: top 14
De 14 voedingsallergenen die het vaakst een allergische reactie kunnen veroorzaken moeten steeds verplicht vermeld worden op de verpakking. Deze verplichting is wettelijk geregeld en wordt streng gecontroleerd door het FAVV. De meest voorkomende voedingsallergieën zijn: allergie tegen koemelk (niet te verwarren met lactose-intolerantie), kippenei, noten, pinda, soja, tarwe, vis en schaal- en schelpdieren.
14 allergenen Bron: https://www.flandersfood.com
Primaire of secundaire allergie?
Bij een allergie maken we een onderscheid tussen een primaire en een secundaire allergie.
Een primaire allergie is bijvoorbeeld een allergie aan (de eiwitten in) berkenpollen (beter gekend als hooikoorts). De eiwitten in de berkenpollen lijken echter sterk op de eiwitten in bepaalde voedingsmiddelen (vb. appel). Hierdoor kan je een secundaire allergie of kruisallergie ontwikkelen. De gevolgen van een secundaire allergie zijn vaak minder ernstig, maar kunnen vervelend zijn (vb. brandend gevoel in de keel na het eten van een appel).
Sensibilisatie en allergie
Het feit dat het afweersysteem tegen een allergeen gesensibiliseerd is betekent niet automatisch dat je een allergie hebt voor dit allergeen. Bij de meeste personen leidt een dergelijk contact namelijk tot tolerantie: het afweersysteem weet dat het allergeen niet schadelijk is. Bij een volgend contact met hetzelfde allergeen zal het afweersysteem niet vijandig reageren. Je kan op dat moment echter wel antistoffen aantreffen in het bloed. De toestand waarbij er wel antilichamen zijn, maar geen allergische reactie is een sensibilisatie zonder gevolgen (asymptomatische sensibilisatie).
Voorbeelden van veel voorkomende allergenen
Intolerantie?
Bij een intolerantie worden de klachten uitgelokt door bepaalde prikkels of ‘triggers’. Er is hier geen sprake van een allergische reactie. Er zijn hier immers geen allergenen die de reactie veroorzaken. Bij een intolerantie moet je een bepaalde hoeveelheid van het voedingsmiddel opnemen om een reactie uit te lokken. Deze hoeveelheid (tolerantiegrens) is bij iedereen verschillend.
Oorzaken intolerantie
De oorzaak van een intolerantie is vaak een tekort aan een bepaald enzym (dit is een stof die nodig is om eten te verteren) of het ontbreken van een transporteiwit. Soms wordt een intolerantie ook veroorzaakt door een bepaalde stof in de voeding waar het lichaam niet goed op reageert. Deze stof kan van nature aanwezig zijn in de voeding (vb. histamine) of kan er aan toegevoegd worden (vb. kleurstoffen).
Verschil in reactie allergie/intolerantie
Allergische reactie
Typische klachten bij allergie
Is de allergische reactie zeer hevig dan spreken we van anafylaxie. Op dat moment kunnen tong, lippen en oogleden zodanig opzwellen dat je het ernstig benauwd krijgt. Of je bloedruk zakt snel zodat je misselijk of duizelig wordt. Deze situatie kan levensbedreigend zijn. Denk bijvoorbeeld aan de heftige reactie die kan optreden na een wespensteek.
Reactie bij intolerantie
De reactie bij een intolerantie is veel milder dan bij een allergie. Je zal bij een intolerantie nooit te maken krijgen met een levensbedreigende anafylactische shock. Klachten bij een voedselintolerantie zijn vooral misselijkheid en overgeven, buikpijn, diarree of constipatie.
Lactose-intolerantie is een voorbeeld van een intolerantie die veroorzaakt wordt door een tekort aan het enzym lactase. Het lichaam maakt te weinig (of geen) lactase aan. Dit enzym hebben we nodig voor de vertering van lactose. Heb je te weinig van dit enzym? Dan krijg je last na het eten van melkproducten.
Lactose-intolerantie. Wil je toch ijs eten? Met een lactase-enzym kan je toch lactose verteren.
Diagnose voedingsallergie
Heeft je arts een vermoeden dat je allergisch bent, dan kan hij een aantal testen voorstellen.
Bloedonderzoek
De resultaten van een bloedafname laten zien of je lichaam Ig E antistoffen heeft tegen een bepaald allergeen. Maar een bloedafname alleen is niet voldoende om een allergie vast te stellen. Aan de hand van een bloedonderzoek kan immers geen onderscheid gemaakt worden tussen een symptomatische sensibilisatie en een niet-symptomatische sensibilisatie.
Huidtesten: prikken of plakken
Een allergie kan ook aangetoond worden door testen op de huid: de priktest en de plaktest komen meest voor.
Bij de huidpriktest wordt een druppel vloeistof met het allergeen op de huid van je onderarm gelegd, bijvoorbeeld een stukje van een bepaalde voedingsmiddel. Met een klein naaldje wordt een kleine hoeveelheid van de vloeistof door de huid geprikt. Na een paar minuten kan er een reactie volgen (een bultje, de huid kan jeuken of rood worden).
Bij een vermoeden van contactallergie kan een plaktest uitgevoerd worden. Bij dit onderzoek worden de “verdachte” allergenen op de rug aangebracht met speciale pleisters die 48 uur op je huid moeten blijven zitten. Ben je allergisch dan zal er een reactie op de bewuste plek ontstaan zoals roodheid, jeuk en soms zelfs blaren.
Provocatietesten
In gespecialiseerde (universitaire) centra kan een provocatietest uitgevoerd worden. Dit is een onderzoek waarbij nagegaan wordt of je bepaald voedsel al dan niet verdraagt. Tijdens deze test wordt een voedingsmiddel in opklimmende hoeveelheden toegediend aan de patiënt. Indien er geen allergische reactie ontstaat, dan zal na 15 tot 20 minuten een grotere hoeveelheid worden toegediend. Omdat tijdens deze test steeds een risico bestaat op een allergische reactie verloopt dit onderzoek altijd onder toezicht van een arts en gespecialiseerde verpleegkundigen.
Deze testen worden vaak uitgevoerd bij kinderen. Bij hen heeft een allergie een grote impact op hun dagelijks leven. Een kind met een allergie ervaart allerlei belemmeringen in zijn sociaal leven (verjaardagsfeestjes bijvoorbeeld). Omdat we weten dat bepaalde voedselallergieën spontaan kunnen verdwijnen is het nuttig om op geregelde tijdstippen te testen. Reageert het kind goed op de geteste voeding dan kunnen we zijn voeding uitbreiden. Door de provocatietesten in een veilige en gecontroleerde setting uit te voeren loopt het kind geen risico op anafylaxie.
Testen voor voedselintolerantie?
Ig g 4 test
Voor voedselintolerantie bestaat er geen officieel erkende test. Bepaalde labo’s bieden hiervoor wel een (vaak dure) test aan, de zogenaamde Ig g4-test. Indien een persoon positief test op een Ig g4-test betekent dit enkel dat de persoon reeds in contact is geweest met een bepaalde stof en dat het lichaam de stof herkend heeft als lichaamsvreemd. Ig g4 bevindt zich steeds in het bloed als normale reactie van het immuunsysteem en het bewijst enkel dat het lichaam reeds in contact is geweest met bepaalde lichaamsvreemde stoffen (= sensibilisatie).
Risico’s Ig g4-test
Deze test is echter niet zonder gevaar. Sommige mensen beslissen op basis van deze test allerlei voedingsmiddelen te schrappen. Op den duur krijgen ze een eenzijdig eetpatroon met voedingstekorten. Bovendien ontstaat de angst om bepaalde producten te eten “omdat het zo in de test stond”.
Bestaat het vermoeden van een voedselallergie (dus geen intolerantie) dan kan er wel een Ig E test uitgevoerd worden.
Bij wie kan je terecht met een allergie of intolerantie
Heb je het vermoeden van een allergie dan is je huisarts je eerste aanspreekpunt. Hij zal je eventueel doorverwijzen naar meer gespecialiseerde zorg zoals de dermatoloog of de allergoloog. Na de diagnose kan je gespecialiseerd voedingsadvies krijgen bij een allergiediëtist.
Allergoloog
De allergoloog houdt zich bezig met de diagnose en de behandeling van allergieën. De meeste allergologen zijn geschoold in het behandelen van algemene allergieën zoals bijvoorbeeld voor pollen of huisdieren. Niet alle allergologen zijn voldoende gespecialiseerd in voedselallergie.
Dermatoloog
Indien je allergie huidklachten veroorzaakt dan kom je terecht bij een dermatoloog.
Allergiediëtist
Nadat de diagnose gesteld is, kan je veel veel vragen hebben over je voeding. Voor antwoorden kan je op consultatie gaan bij een allergiediëtist. Deze diëtist is gespecialiseerd in voedselallergie en voedselintolerantie en heeft kennis van de relatie tussen voeding en de klachten van allergie of intolerantie. Door gespecialiseerd advies voorkom je een tekort aan voedingsstoffen.
Na de diagnose
De behandeling van een voedingsallergie of een intolerantie bestaat erin om de verdachte voedingsmiddelen te vermijden. Hou er rekening mee dat het allergeen ook verborgen kan zitten in samengestelde voedingsmiddelen.
In sommige gevallen kan je een kleine hoeveelheid van het allergeen verdragen, eventueel indien het allergeen bewerkt is door bijvoorbeeld verhitting. Let op: bij sommige allergenen neemt de reactie toe na verwarming of verhitting. Begin thuis niet zelf te experimenteren, maar bespreek dit met jouw arts/allergoloog of allergiediëtist!
Vaak worden de symptomen van een allergie behandeld op het moment van de klachten. Je hebt bijvoorbeeld per ongeluk toch iets verkeerds gegeten en je krijgt uitslag en jeuk. Je kan dan wel medicatie innemen om de jeuk te verminderen, maar dit is geen blijvende oplossing, want je geneest er de allergie niet mee.
In sommige gevallen van allergie bestaat er wel een blijvende remedie in de vorm van immunotherapie (= desensibilisatie). Dit is een therapie waarbij men een steeds hogere dosering van het allergeen toedient. Het einddoel is om je lichaam te laten wennen aan het allergeen of de groep allergenen die verantwoordelijk zijn voor de allergische reactie. Deze desensibilisatie verloopt via injecties of met een pilletje. De behandeling is echter van lange duur (3 tot 5 jaar) omdat het lichaam tijd nodig heeft om tolerantie op te bouwen tegen de stof waarop het allergisch reageert.
Rol van de allergiediëtist
Een allergiediëtist is gespecialiseerd in voedselallergie en voedselintolerantie. Het is immers belangrijk om enkel die voedingsmiddelen die klachten geven te vermijden. Volg je een te streng dieet (omdat je niet precies weet welke voeding klachten geeft) dan riskeer je tekorten in je voeding op langere termijn.
Bovendien kan een allergie of intolerantie met de jaren milder of net ernstiger worden. Een goede opvolging van je allergie of intolerantie blijft dus belangrijk om je voedingsplan bij te sturen.
Diëtiste Hilde: advies op maat
Maatwerk kost tijd
Het onderzoeken en opvolgen van een voedingsallergie of intolerantie is arbeidsintensief. Het vraagt veel tijd en voldoende kennis om de juiste verbanden te leggen tusen voeding en klachten. Dit maatwerk krijg je bij diëtiste Hilde. Door een uitgebreide bevraging van wat je eet, komen we te weten wat de klachten veroorzaakt. Hierdoor duurt een eerste consultatie vaak anderhalf uur of langer.
Om ervoor te zorgen dat je voeding zo volwaardig mogelijk blijft, dient het onderscheid tussen allergie, intolerantie en sensibilisatie vast te staan. Dit kan enkel door de voeding van de patiënt uitgebreid te onderzoeken:
Welke reacties zijn er?
Wanneer krijg je deze reactie?
Krijg je steeds dezelfde reactie na het eten van hetzelfde voedingsmiddel. Of krijg je de ene keer een reactie en de andere keer niet?
Kennis delen
Ik ben aangesloten bij het kennisnetwerk van de Allergiediëtisten. Alle Allergiediëtisten hebben als specialisatie voedselovergevoeligheid (voedselallergie en voedselintolerantie). We werken steeds op basis van recente wetenschappelijke literatuur en alle leden zijn verplicht om op regelmatige basis bijscholingen te volgen. We overleggen ook met mekaar om kennis te delen. Op de website van de Allergiediëtisten vind je heel wat informatie over allergie en intolerantie.
Eten zonder zorgen
Wil je met een allergie of intolerantie toch lijven eten zonder zorgen? Ik help je om een menu samen te stellen dat volledig aangepast is aan jouw voedingsallergie of intolerantie.
Door de allergie of intolerantie kan je bepaalde dingen niet eten. Mijn doel is om ervoor te zorgen dat je toch lekker kan blijven eten door andere ingrediënten te gebruiken. Ik help je om te blijven genieten van je favoriete gerechten door aangepaste recepten te geven. Je krijgt productlijsten met merknamen zodat je weet wat te kiezen in de winkel. Ik help je om etiketten uit te pluizen zodat je lekker kan eten zonder zorgen of klachten.
Omdat je volgens je weegschaal enkele kilo’s teveel weegt?
Omdat je man/kinderen/een/arts/je beste vrienden zeggen dat je teveel weegt?
Omdat er binnenkort een feestje is en je enkele maanden geleden een te kleine jurk kocht?
Omdat je bijna op vakantie vertrekt met je favoriete, maar ondertusen te kleine bikini?
Je denkt: “Als ik op korte tijd minstens 5 kg vermager, zal ik me beter voelen”.
In de Sterrenbijlage van de krant staat een artikel over BV Huppeldepup en het APB-dieet. De BV eet de hele dag onbeperkt appels, peren en broccoli. Op 5 dagen tijd is hij al 6 kg vermagerd en hij voelt zich fantastisch! Je besluit om dit ook eens te proberen.
Wat is een crashdieet?
Het doel van een crashdieet is om op enkele dagen spectaculair te vermageren.
Deze crashdiëten hebben allerlei gezond klinkende namen:
sapdieet
fruitdieet
detoxdieet
yoghurtdieet
soepdieet
ziekenhuisdieet
…
Met dit soort diëten krijg je zeer weinig calorieën binnen. Doordat je bijna geen energie binnenkrijgt, val je inderdaad op korte termijn snel af. Je martelt jezelf net lang genoeg met een van deze diëten tot je weer in die ene jurk past of in je favoriete bikini naar het strand kan.
Welk crashdieet kies ik?
Goed nieuws: elk crashdieet werkt. Je verliest gewicht omdat je tijdens een crashdieet drastisch minder gaat eten. Je eet veel minder dan je lichaam nodig heeft waardoor je gewicht spectaculair zakt.
Deze diëten zijn bovendien gemakkelijk om uit te voeren: je krijgt een strak schema en je leeft van portie naar portie. Doordat je voortdurend gefocust bent op de aanbevelingen van het dieet vliegen de kilo’s vliegen eraf.
Op gewicht?
Grote vreugde als het einddoel bereikt is: “Ik ben x kilo afgevallen”. Geen dure poeders of shakes meer, maar dagelijkse kost. Opnieuw brood, aardappelen en pasta op het menu. Eindelijk weer gewoon eten. Gedaan met het hongergevoel en de constante controle (“Ik heb honger, maar pas om 15 uur mag ik weer soep drinken. Nog even volhouden”).
En na het crashdieet?
In de praktijk betekent het einde van het crashdieet vaak het begin van een forse gewichtstoename. Dit is het logische gevolg van allerlei processen in je lichaam. Tijdens het crashdieet is je spierweefsel afgenomen. Hierdoor heb je minder energie verbruikt en dus minder calorieën verbrand. Na het dieet blijft je energieverbruik een hele tijd lager en daardoor kom je sneller aan. Dit is wat we kennen als het jojo-effect: je wordt na elk crashdieet zwaarder dan voor het crashdieet.
Wanneer ga je weer op dieet?
Wil je voor eeuwig blijven afvallen en aankomen dan kies je best zo snel mogelijk voor een ander crashdieet.
Wil je echter het jojo-effect voorkomen dan zal je iets moeten veranderen aan je manier van eten. Je hebt immers al bewezen dat jezelf martelen door minder te eten niet helpt. Integendeel: na elke dieetpoging is je gewicht verder toegenomen.
Wonder of waan?
Wil je gewicht verliezen, wees dan realistisch. Stel jezelf de vraag: “Hoeveel tijd heeft het mij gekost om die extra kilo’s erbij te krijgen?”
Ben je gedurende 5 jaar elk jaar 4 kg toegenomen in gewicht? Na 5 jaar heb je op die manier 20 kg extra verzameld. Is het realistisch om te verwachten dat deze 20 kg op 5 maanden zullen verdwijnen? Als sneeuw voor de zon?
Hoe geraak ik voor altijd van die kilo’s af?
Wil je blijvend van je overtollige kilo’s af dan zal je het anders moeten aanpakken. Met een plan dat werkt. En dat is alvast geen crashdieet, want je hebt jezelf na enkele van deze diëten bewezen dat het niet werkt. Je wil het anders aanpakken, want door jezelf uit te hongeren nam je gewicht aleen maar toe.
Wil je wat tips voor een gezonde
levensstijl? Koop dan een zelfhulpboek of verzamel wat tips in tijdschriften of
kranten.
Wil je echt iets veranderen omdat
je al gemerkt hebt dat tips alleen niet helpen? Je hervalt bijvoorbeeld snel in
oude gewoontes. Of na enkele weken is je motivatie weg. En komen de kilo’s en
de frustratie terug.
Verandering verloopt altijd niet volgens een vast patroon. Er is geen vast stappenplan met tips, omdat elke mens uniek is. Daarom stel ik altijd een traject voor als je gezonder wil gaan leven. Op die manier geef je jezelf voldoende tijd om te veranderen.
Tijdens de begeleiding stel ik dikwijls
vast dat er meer nodig is dan professioneel voedingsadvies. Zeker als mijn patiënt al talloze
dieetpogingen ondernomen heeft. Daarom wil
ik me nog meer toeleggen op het coachen van patiënten.
Tijdens consultaties voel ik dat de vraag “Waarom eet je?” belangrijker is dan de vraag “Wat eet je?”. En die “waarom” heeft vaak te maken met oude gewoonten en patronen. Als we erin slagen om die oude patronen te ontdekken en te doorbreken kunnen we resultaat boeken.
Omdat ik nog meer inzicht wil krijgen in eetgedrag zal ik vanaf september een 6 maanden durend coachtraject voor diëtisten volgen. Op die manier zal ik mijn patiënten nog beter kunnen begeleiden.
Rog is uitgeroepen tot Belgische vis van het jaar 2021. Van de rog bestaan er 14 soorten. Hiervan worden er 3 soorten gevangen door onze Belgische vissers, dikwijls als een bijvangst van tong. De rog heeft zeer sterk ontwikkelde borstvinnen of “vleugels”. Vandaar de benaming rogvleugels. De ogen zitten aan de bovenzijde van de kop.
Rog is een kraakbeenvis (net als de haai). Hij heeft sterk ontwikkelde “vleugels”
Voedingswaarde
Net zoals de meeste vissen is een pure rogvleugel caloriearm: 100 gram bevat ongeveer 85 kcal. Per 100 gram tref je slechts 0,2 gram vet aan. Extra vet komt vooral door de bereidingswijze. Ter vergelijking: 100 gram spek bevat 522 kcal en 53 gram (vooral verzadigd) vet.
Populair bij kinderen
Het lichaam van de rog is afgeplat. De vis heeft geen skelet met botten. Hij heeft geen graten, maar wel een set kraakbeentjes waarvan je het visvlees gemakkelijk kan verwijderen. Door de afwezigheid van graten is deze vis ideaal om kinderen vis te leren eten: ze wennen aan de smaak van vis zonder de vervelende graten.
Verse rog herkennen
Verse rog is lichtroze en voelt stevig aan. Hoe witter de vis, hoe ouder en hoe slapper het visvlees.
Bereiding: zo vers mogelijk!
Rog is geschikt voor tal van bereidingen, maar je moet hem wel vers eten. Maak hem zeker binnen de twee dagen na aankoop klaar, anders kan de vis een ammoniakgeur krijgen. In het kraakbeen zit immers een stof die bij het verouderen ammoniak afgeeft.
Tijdens de bereiding verkleurt het visvlees van roze naar wit, maar dat is normaal en heeft niets te maken met de versheid van de vis.
Bewaren
Rog steek je best niet zomaar in de diepvries. Doe je het toch dan moet je hem eerst pocheren. Pas nadien vries je de rog in samen met het pocheervocht.
Wanneer op zijn best?
Rog is het hele jaar verkrijgbaar, maar de kwaliteit is in het najaar (van juni tot maart) het best.
Door al dat moeten krijgen we vaak het gevoel geleefd te worden. We hollen van hier naar daar. We proberen om zoveel mogelijk activiteiten op een dag te doen. Daardoor leven we vaak op automatische piloot. Heel soms, als het leven wat vertraagt, zoals tijdens de vakantie, stellen we vast dat we door al dat moeten onszelf voorbijgelopen zijn. En dat we weinig mensen echt ontmoet hebben. Veel van onze ontmoetingen blijven oppervlakkig. Je slaat elke dag een praatje aan de schoolpoort, maar ontmoet je deze ouders ook? Is er sprake van echt contact of is het van moeten?
De betekekenis die ik graag geef aan ont-moeten is: helemaal niets moeten. Dingen doen omdat je ze graag doet en niet omdat het moet.
Op het eerste gezicht lijkt dit alleen haalbaar tijdens de vakantieperiode: alleen dan heb je de tijd om de dingen te doen die je graag doet. Maar als je van de vakantie nu eens het startpunt maakt van minder moeten of ont-moeten. Niet moeten, maar mogen of kunnen? Door een positieve draai te geven aan de “moetens” word je leven lichter. En komt er ruimte om te ont-moeten.
