Kaas: welke korsten mag je opeten en welke niet?

In dit overzicht vat ik samen welke korsten eetbaar zijn en welke niet:

• Kaas met plastic korst zoals Gouda kaas heeft altijd een omhulsel dat gemaakt is van plastic. Deze plastic beschermt de kaas tegen beschadigingen, uitdroging en bacteriën, maar is niet eetbaar.
• Zachte, witte kaas: de korst van zachte kazen zoals brie en camembert kan je opeten. De witte dons die tijdens het rijpingsproces ontstaat, vormt een onderdeel van het smaakpalet van de kaas.
• Verse kaas (plattekaas) heeft geen korst en is dus direct eetbaar.
• Harde kaas (vb. Parmezaan): de korst is eetbaar, maar is niet zo lekker omdat ze een onaangenaam mondgevoel geeft.
• Kaas met rode korst zoals Roquefort en andere roodflora kazen kunnen soms gevallen problemen opleveren wanneer je de korst opeet. Dit type kaas heeft zijn naam te danken aan de korst die niet door een schimmel, maar door een bacterie lichtoranje tot donkerrood kleurt. Door de lange rijping van deze kaas, kunnen zich teveel ziekmakende bacteriën ontwikkelen. Deze kazen worden echter streng gecontroleerd waardoor het risico klein is.
• Stinkkaas heeft een oranje-geelachtige korst die eetbaar is en zelfs nodig is om de volledige smaak van de kaas te ervaren.
• Kaas met grijze en bruine korst is vaak gemaakt van geitenkaas. De grijze korst van geitenkaas bestaat uit eetbaar houtskool.
  De bruine korst van bepaalde kazen zoals paterskazen is een geverfde coating en is daarom niet eetbaar.
• Blauwe schimmelkazen hebben niet altijd een korst en die kan je dus volledig verorberen. De uitzondering hierop is Stilton, hier kan de korst een onaangenaam gevoel in de mond geven.